fot.Michał Skrętek

Kościół pw Świętej Trójcy w Bogorii uważany jest za Sanktuarium Matki Boskiej Bogoryjskiej. Bogoryjska świątynia powstała w związku z przywilejem  przyznanym 22 maja 1616 roku przez króla Zygmunta III założycielowi miejscowości  Krzysztofowi Bogorii z Podłęża Podłęskiego. W 1620 roku z inicjatywy fundatora powstał drewniany kościół wraz z klasztorem, do którego sprowadzili się kanonicy regularni. Sześć lat później do świątyni zostaje sprowadzony z Krakowa przez o. Justyna Pomorskiego obraz Matki Bożej Pocieszenia autorstwa Jana Sochara. Ważną datą w historii sanktuarium był 13 listopada 1681 roku, kiedy to biskup sufragan krakowski Mikołaj Oborski dokonał jej uroczystego poświęcenia. W 1748 roku, wzniesiono murowany kościół, a poświęcono go uroczyście w 1778 roku. Sanktuarium w Bogorii słynne jest przede wszystkim ze znajdującego się w tej świątyni obrazu. Postać Matki Bożej umieszczono na złotym rzeźbionym tle. Na lewym ramieniu trzyma ona Dzieciątko Jezus, natomiast w prawej dłoni kwiat białej róży.  Głowę i ramiona Marii okrywa niebiesko-zielony maforion z zielonym podbiciem, a wykończony złotą lamówką. Cuda przypisywane wstawiennictwu Matki Bożej rozpoczęły się w 1646 roku.

fot.Michał Skrętek

 W „księdze cudów” umieszczonej przez zakonników w sanktuarium znajduje się kilkaset opisów potwierdzających ich zaistnienie. Czasy I i II wojny światowej, jak dla wielu budynków szczególnie architektury sakralnej, nie były łaskawe także i dla bogoryjskiego sanktuarium. Jednak pomimo represji i zakazów kult cudownego obrazu przetrwał do dzisiaj.  
 
Opracował: Michał Skrętek
Źródło: www.parafia-bogoria.pl oficjalna strona parafii w Bogorii