Kościół pw. WMB i św. Augustyna w Kurozwękach
Informacje praktyczne
- Informacje szczegółoweZwińRozwiń
- Rodzaj obiektu:
- Zabytki sakralne
- Powiat:
- staszowski
- Gmina:
- Staszów
- Adres:
- Kurozwęki , ul. Kościelna 2
- Szerokość geograficzna:
- 50.590429901594
- Długość geograficzna:
- 21.103320121765
- Region turystyczny:
- Staszów i okolice
- Telefon:
- 15 866 72 11
- Telefon (drugi):
- 693 833 265
- Email:
- kurozwęki@sandomierz.opoka.org.pl
- Strona internetowa:
- diecezjasandomierska.pl/kurozweki-wniebowziecia-nmp
- Noclegi w okolicyZwińRozwiń
Posiadłość rodowa rodziny Popielów jest jedną z głównych atrakcji regionu staszowskiego. Poza podziwianiem urokliwego pleneru mogącego stanowić doskonały obiekt fotograficzny o każdej porze roku w pobliżu pałacu do dyspozycji zwiedzających znajduje się stadnina koni oferująca przejażdżki po okolicach Kurozwęk.
- Kurozwęki, Zamkowa 3
- 15 866 72 72
W ofercie domek dla sześciu osób z kuchnią i łazienką. Miejsce przyjazne rodzinom z dziećmi. Możliwość wypoczynku na świeżym powietrzu: plac zabaw, basen i główna atrakcja dla gości - alpaki.
- Jasień, 107
- 661 416 327
Opis
fot.Michał SkrętekWalorami okolic Staszowa, mogącymi przykuć uwagę turystów, są zabytki średniowiecznej architektury sakralnej, takie jak: kościół parafialny p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny i św. Augustyna w Kurozwękach. Świątynia istniejąca od ok. 1470 była siedzibą kanoników regularnych laterańskich, sprowadzonych do regionu, przez kasztelana sandomierskiego, będącego jednocześnie podskarbim koronnym Piotra z Kurozwęk. Historia świątyni obfituje w ciekawe wydarzenia z udziałem kolejnych właścicieli miejscowości, a związanymi z przebudową kościoła. Za czasów Piotra z Kurozwęk utrzymano to miejsce kultu w stylu gotyckim, po przejęciu wioski przez Lanckorońskich jeden z przedstawicieli rodu w 1570 roku, przeszedł na wiarę ariańską, równocześnie zamieniając kościół na zbór iwypędzając rezydujących tam zakonników. Kolejny właściciel, Zygmunt Lanckoroński, powracając na łono kościoła rzymsko – katolickiego, ponownie przekształcił świątynię w miejsce kultu tej właśnie wiary.
.JPG)
fot.Michał Skrętek
fot. Michał Skrętek
Z chwilą ponownej konsekracji do zakonu powrócili także mnisi. Do świątyni prowadzi droga od rynku, następnie przechodząc przez bramę w murze okalającym świątynię. Wnętrze świątyni poprzedzone jest ostrokołowym gotyckim portalem. Nawa kościoła została przebudowana w wieku XVII. Posiadająca pierwotnie gotycki charakter, zyskała sklepienie kolebkowe. Najstarszym fragmentem budowli jest prezbiterium zachowane w stylu gotyckim z charakterystycznym dla epoki sklepieniem krzyżowo – żebrowym.Centralne miejsce świątyni – ołtarz główny, przyozdobiony jest obrazem z wizerunkiem Matki Bożej z Dzieciątkiem. Dzieło posiada bogate zdobienia i umieszczone jest w ramie z okresu baroku. Wartym uwagi elementem wystroju świątyni są ołtarze z okresu rokoko. Znajdują się tam barokowe obrazy przedstawiające: Chrystusa Salwatora i Matkę Boską. Istotna z punktu widzenia architektoniczno-artystycznego jest także kaplica Pięciu Ran Chrystusa zwana także kaplicą Lanckorońskich – jest kaplica grobowa rodu Lanckorońskich. Powstała w XVII wieku z inicjatywy i środków Jadwigi Lanckorońskiej. Ze względu na długi czas budowy obiekt posiada także częściowo charakter barokowy. We wnętrzu uwagę zwiedzających przykuwa bogato zdobiony ołtarz relikwiarzowy, a także dwa boczne ołtarze z okresu późnego baroku (1728 rok).
Opracował: Michał Skrętek